Από το βιβλίο Jesus der Mann, 9η Aufl., Radius Verlag, Stuttgart 1988 : η μορφή του Ιησού από την άποψη της ψυχολογίας του Βάθους

Part of : Δελτίο βιβλικών μελετών ; Vol.13, 1993, pages 49-62

Issue:
Pages:
49-62
Parallel Title:
From her book Jesus der Mann, 9h Aufl., Radius Verlag, Stuttgart, 1988 : Der Kollektive Schatten
Author:
Subject:
Subject (LC):
Notes:
Περιέχει σημείωση, Όπως δηλώνει η θεολόγος και ψυχολόγος συγγραφέας του βιβλίου τον Ιησού αναλύει ως άνθρωπο σύμφωνα με τις ψυχολογικές αρχές του Karl Jung. Ουδαμού όμως στο βιβλίο της περιέχεται οποιαδήποτε αρνητική διατύπωση για ό,τι η εκκλησιαστική παράδοση απέδωκε στον Ιησού. Έτσι το βιβλίο έχει ποικίλο ενδιαφέρον, αν και είναι γραμμένο από σαφώς καθορισμένη σκοπιά. Προς χάρη των αναγνωστών του Δ.Β.Μ. διαλέξαμε προς μετάφραση ένα δεκτικό γενικότερης αποδοχής κεφάλαιο, αυτό περί της Συλλογικής Σκιάς έτσι για να δώσουμε κάποια γεύση αυτής της μεθόδου προσέγγισης προς τη ζωή του Ιησού ως ανθρώπου. Ας μη μπερδευτούμε με τις υπάρχουσες δυσκολίες, όπως π.χ. αν ο «συμβιβαστικός» χριστολογικός όρος της Χαλκηδόνας επιτρέπει καταρχήν τέτοιου είδους προσβάσεις. Ούτε με το ερώτημα που συνεχώς βρίσκουμε επαναλαμβανόμενο: αν δηλ. ο Κ. Jung ήταν επιστήμονας ή θεολόγος κι ότι σ’ αυτόν τα θεολογικά μπερδεύονται με τα επιστημονικά. Στο τεύχος Ιουλίου / Αυγούστου του περιοδικού Theology 1992 περιλαμβάνεται άρθρο του Μ. Fuller «C.G. Jung: Scientist-Theologian» σελ. 270-77. Και εδώ όμως τα πράγματα δεν είναι σαφέστερα. Ο σ. υποστηρίζει ότι «... οι θεωρίες του Jung δεν είναι στα πράγματα ούτε επιστημονικές ούτε θεολογικές, αφού εύκολα δεν εναρμονίζονται προς τις απόψεις τις αποδεκτές από την πλειοψηφία είτε των επιστημόνων είτε των θεολόγων... Μπορούμε να πούμε πως υπάρχουν «περιοχές απόψεων σχετικά με τη φύση της επιστήμης και της θεολογίας, και η σκέψη του Jung δύναται σίγουρα να καταταγεί σε μια τομή τέτοιων περιοχών, ακόμα και όταν η τιμή γίνεται σε περιοχή μη αναγνωρίσιμη ως νόμιμη από πολλούς επιστήμονες και θεολόγους... Ο Jung ήταν πλήρως ενήμερος πως οι θεωρίες του δεν συμβιβάζονταν με άλλες που απαιτούν τη συγκατάθεση των ανθρώπων, και περαιτέρω πως αυτές ήσαν επιμέρους και όχι πλήρεις!... Αν κάποια ευρύτερη θεωρία, πληρέστερα ενωτική των κόσμων του επιστήμονα και του θεολόγου βρισκόταν ως συνέπεια του διαλόγου μεταξύ των, δεν θα ’ταν κανείς γι’ αυτό πιο ευτυχέστερος από τον Jung».Οι προβληματισμοί αυτοί, αντί να μειώνουν, κάνουν πιο ενδιαφέρον για το θεολόγο το βιβλίο της Hanna Wolff.