Μεγάλων αδικημάτων μεγάλαι και αι τιμωρίαι πάρα των θεών
Part of : Πλάτων : περιοδικό της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων ; Vol.41, No.81-82, 1989, pages 25-27
Issue:
Pages:
25-27
Author:
Abstract:
Εις την νεωτέραν εποχήν εν περιπτώσει διαμάχης των λαών οι νικηταί αποδίδουν την ενοχήν του εγκλήματος εις τους ηττημένους και προς επανόρθωσίν εκδικούνται τους λαούς και τα άτομα. Οι αρχαίοι όμως πώς εκρινον; Ο Ηρόδοτος γνωρίζει, όπως βεβαίως και ημείς οι νεώτεροι, την ρήσιν του Ηρακλείτου, ότι ο πόλεμος είναι πάντων πατήρ. Τοιουτοτρόπως, κρίνων τας διαμάχας των Ασιατών προς τους Έλληνας ευρίσκει ότι ένοχοι άδικίης είναι αμφότεροι, διότι αμφότεροι ήρξαντο αρπαγών και παραβιάσεως των ηθικώννόμων. Οι Έλληνες ήρπασαν την Μήδειαν των Κόλχων και την Εύρώπην των Φοινίκων, ενώ οι Φοίνικες ήρπασαν την Ιώ του Αργούς και την Ελένην τηςΣπάρτης. Αι παραβιάσεις αύται έδωκαν αφορμήν εις τους μεταξύ των πολέμους. Αξιοσημείωτον είναι ότι η Ελένη και οι θησαυροί της ουδέποτε έφθασαν ειςτην Τροίαν, αφού κατεκρατήθησαν εις την Αιγυπτον υπό τού Πρωτέως. Τούτο εβεβαιωσαν μεθ' όρκου οι Τρώες και αυτό πιστεύει ως αληθές και ο Ηρόδοτος (Β 120). Και εν τούτοις οι Έλληνες έπολέμησαν επί δέκα έτη και ή Τροία κατεστράφη. Ποίος έτιμώρησε ποίον; Ο Ηρόδοτος πιστεύει οτι αμφότεροι με το φιλοπόλεμον πνεύμα των και με την άρνησίν των να λύσουν τας διαφοράς των με είρηνικόν διάλογον έγένοντο ένοχοι από κοινού. Και επειδή το έγκλημα των, ή προσβολή της ηθικής τάξεως των θείων νόμων —υ β ρ ι ς— επιβάλλει τον σωφρονισμόν, οι Θεοί επέβαλον εις αμφότερους την ποινήν τού πολέμου (Β. 121).
Subject:
Subject (LC):
